ରାଏଜ୍ ଭିତରେ ଗାଁ ଟେ ଅଛେ
ଆମର୍ ଗାଁ ର୍ ନାଁ ଟେ ଅଛେ
ପୁଡାଇଟା ଘର୍ ନାଇଁ ଥିଲେ ଵି
ଝୁପଡି ଭିତରେ ମାଁ ଟେ ଅଛେ ।
ଗାଁ ର୍ ମଝି ସମଲେଇ ଗୁଡ଼ି
ରଖିଛେ ଆମକୁ ଛତର ଆଡି
ସମଲେଇ ମାଁ କେ ଗୁହାରି କଲେ
ବିପଦ ପଲାସି ତୁଲିଆ ଚିରି ।
ବଛର ସାରା ଯାନି ଯାତରା
ଗାଁ କେ ରଖି ସଫା ସୁତୁରା
ପଏର୍ଛା ମନେ ଡାକଲେ ମାଁ କେ
ନାଇଁ ଲାଗେ ତାକେ ଛେଳ୍ କୁକୁରା ।
ଆମର୍ ଗାଁ ର୍ ସିଆନ୍ ସୁଜନ୍
ନୁକୋ ନୁକୋ କଥା କହେସନ୍
ତାକର୍ କଥା କେ ଗଏଁଠ କରି
ଆମେ ଗଢୁଛୁ ଆମର୍ ଜୀବନ୍ ।
ସିଆନ୍ ସୁଜନ୍ ଗୁଣୀ ଜ୍ଞାନୀ
ଗାଁ କେ ରଖିଛନ୍ ଆବରି କରି
ସେଥିର୍ ଲାଗି ଗାଁ ଥି ନାଇଁ ନ
ହିଁସା ଅହଁକାର୍ ଚାରିଚୁକୁରି ।
କାହିଁ ପାଏବ କଲି ଝଗଡ଼ା
ମାର୍ ମର୍ଦନ୍ ପିଟା ମରା
ଏନ୍ତା ଗାଁ ଟେ ନାଇଁ ମିଲେ ତ୍
ଖୁଜି ଆନଲେ ଦୁନିଆଁ ସାରା ।
ମୀନାକ୍ଷୀ ଭୋଇ
ସମ୍ବଲପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ
Comments
Post a Comment